Ι/II/III

Ι

«Τί από εμένα

            θα ήθελες να έχει η επόμενη;».

Η φωνή σου στο τηλέφωνο.

Αν ήμουν κοντά σου

            όταν με ρώτησες

θα σε κοιτούσα σιωπηλός.

Αν ήμουν μέσα σου

            θα έπεφτα σε κενό.

Τί με ρωτάς;

Πόσο μπορεί

να ακυρώνεται

κάτι

            στην αρχή του;

Κι εγώ

άρχισα κι έλεγα.

Μα όχι,

            δεν ήθελες ιδιότητες

που μου μιλούν.

Ήθελες γνωρίσματα

εγωϊσμού.

Χαρακτηριστικά

που να ενισχύουν

την ύπαρξή σου.

Καλύτερα να με

ρωτούσες

όχι!

Να μου έλεγες!

«Μακάρι η επόμενη

να ‘ναι όσο κι εγώ

Γυναίκα.»

ΙΙ

Κι εγώ τώρα

μαζεύω παλιές μου

σάρκες

κεραυνούς πλάθω

            και σύννεφα.

Απλώνω το μίγμα

            το φωτίζω με

λιακάδες

καλοκαιρινή αρμύρα.

Και ζω.

Ερωτεύομαι.

Υπάρχω.

ΙΙΙ

Το αύριο δεν το ξέρει κανείς.

Σταμάτα!

Σταμάτα να σκέφτεσαι!

Υπάρχω.

Κάνε το ίδιο.

Θ. Σίδερης, 01-04/12/2014