Μπροστά

Μπροστά

Ποιό δίστομο ποτάμι μες στο διάβα του

θα παρασύρει κάθε μου σκουπίδι;

Και ποιος λαός θα ρίξει στον Καιάδα του

το αόρατο που με κρατάει βαρίδι;

Ποτάμι δίστομο· δύο οι εκβολές σου.

Σε κάθε μια και κάτι άλλο αφήνεις.

Στη μια απλώνονται στη θάλασσα οι βουλές σου

Στην άλλη θύμησες και δάκρυα πόνων δίνεις.

Λαέ σκληρόκαρδε· στο πιο βαθύ φαράγγι σου

πετάς όσους γεννάς σακατεμένους.

Δεν έμαθες ποτέ πως στην ανάγκη σου

θα βρεις καλό από τους προδομένους;

Οδοιπορώ ξανά σε δρόμο δύσβατο.

Κρατώ στα χέρια μου του ποιητή καλάμι.

Πλάι γκρεμός, σ’ ένα φαράγγι τρίσβαθο

γοργοκυλά παράξενο ποτάμι.

Και μια φωνή μέσα από κάποιο σύννεφο:

Εσύ ο λαός· εσύ και το ποτάμι.

Θ. Σίδερης, 04/01/2017