Αιθεροβάμων

Κι εσένα που σου άρεσε
να πατάς πάνω στα σύννεφα!
Με σύννεφα σχημάτιζες λέξεις
με υδρατμούς από βροχές και δάκρυα
ζωγράφιζες φράσεις.
Και περίμενες τάχα
παρόμοιο χέρι να πιάσει το χέρι σου
να πιει τις λέξεις σου.
Τώρα;
Μικρέ περπατητή των άστρων;
Τι λες τώρα;
Που σκλήρυναν τα σύννεφα και
    μόνο οδοστρώματα γύρω λερωμένα με αποτσίγαρα
    έμειναν να πατήσεις;
Τώρα
μικρέ περπατητή των αιθέρων
πρέπει να φτιάξεις δικά σου μονοπάτια στα νέφη...

Θ. Σίδερης, 31/01/2012