Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Θέλω να είμαι έτοιμος

Θέλω να είμαι έτοιμος
==================

Θέλω να είμαι έτοιμος να φύγω.
Δεν θέλω ούτε παιδιά ούτε σκυλιά
ούτε γυναίκα να μου τρώει τα σωθικά
και να με κάνει να πεθαίνω λίγο λίγο.

Θέλω να είμαι έτοιμος να φύγω
χωρίς καμιά απ'τις υποχρεώσεις
που σε φέρνουνε σιγά σιγά να λιώσεις
και που σε κάνουνε να νοιωθεις σαν κολίγο.

Όμως μια μέρα θα τα καταφέρω
και θα πετάξω από πάνω μου τα βάρη.
κι όταν θα έρθει ο Χάρος να με πάρει
κάποια ζωή ότι έζησα θα ξέρω.


Θ. Σίδερης, 27/04/2012

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Πορεία

(Σ' Εκείνη)

Στην αρχή
ήταν εκείνες οι μέρες που
ίδρωναν με το βλέμμα και
οι ανάσες γίνονταν κοφτές
από μόνες τους
τα
αγγίγματα δεν σταματούσαν και
ολόγυρα υπήρχε ένα πέπλο θολο από υγρασία
που μας τύλιγε.
Θυμάσαι;
Κι έπειτα
ήταν εκείνη η πορεία που
δεν έπαυε να υπάρχει το «θέλω»
δεν έπαυε να υπάρχει το «είμαι»
το «εδώ»
το «μαζί σου».
Όχι πως ήσαν όλες οι μέρες με λιακάδα
(Θυμάσαι τις συννεφιές μας;).
Και τώρα
που οι πτυχές στα πρόσωπα και τα κορμιά
κοντεύουν να γίνουν πιο πολλές
απ' τις πτυχές στα σεντόνια
τώρα που
τα βλέμματα κρύβουν ακόμη τη σπίθα και
κρυφά χαμόγελα μας ντύνουν τον ύπνο
σε θέλω περισσότερο από τότε.

Θ. Σίδερης 06/04/2012

Πρόταση

Σαν μετέωρο μες στο νερό
σώμα αδρανές, ούτε βαρύτερο
ούτε ελαφρύτερο
παρά μόνο αδρανές
έτσι να βλέπεις τον εαυτό σου
να μπαίνεις σιγά σιγά στο λαγούμι μέσα σου
και σκάβοντας να βρίσκεις τα κρυμμένα
θησαυρούς από διαμάντια και κομμάτια χρυσό
και άνθρακες θαμμένους στα πετρώματα
(μη τους νομίζεις άχρηστους).
Κάρβουνα από παλιές φωτιές
μισοκαμμένα ξύλα
αποφάγια και σκουπίδια που κάποτε είπες
«Θα τα πετάξω.»

αλλά έπειτα προχώρησες και τ' άφησες πίσω.
Σαν μετέωρο μέσα στο νερό
σώμα αδρανές στη σιωπή
έτσι να φέρεις τον εαυτό σου, σ' αυτήν την κατάσταση.
Να μην το βαρυέσαι.
Ξέρεις πόσες αντάρες και κεραυνούς,
θύελλες και τέρατα
και βαθιά πηγάδια
κρύβει η σιωπή;
Κι όταν πια φωτίσεις όλο το σπήλαιο
εκείνο το ορυχείο που σκάβεις λίγο λίγο μέσα σου
-θυμήσου τα λόγια μου-
θα δεις (ξαφνικά συνήθως) πως είναι
πεδιάδα ηλιόλουστη την Άνοιξη
γεμάτη φως και χρώματα και μυρωδιές
και κατάνυξη.


Θ. Σίδερης, 03/04/2012