Πορεία

(Σ' Εκείνη)

Στην αρχή
ήταν εκείνες οι μέρες που
ίδρωναν με το βλέμμα και
οι ανάσες γίνονταν κοφτές
από μόνες τους
τα
αγγίγματα δεν σταματούσαν και
ολόγυρα υπήρχε ένα πέπλο θολο από υγρασία
που μας τύλιγε.
Θυμάσαι;
Κι έπειτα
ήταν εκείνη η πορεία που

δεν έπαυε να υπάρχει το «θέλω»

δεν έπαυε να υπάρχει το «είμαι»

το «εδώ»

το «μαζί σου».

Όχι πως ήσαν όλες οι μέρες με λιακάδα

(Θυμάσαι τις συννεφιές μας;).

Και τώρα

που οι πτυχές στα πρόσωπα και τα κορμιά

κοντεύουν να γίνουν πιο πολλές

απ' τις πτυχές στα σεντόνια

τώρα που

τα βλέμματα κρύβουν ακόμη τη σπίθα και

κρυφά χαμόγελα μας ντύνουν τον ύπνο

σε θέλω περισσότερο από τότε.

Θ. Σίδερης 06/04/2012