Ερωτεύτηκε τη θάλασσα....

Ερωτεύτηκε τη θάλασσα....
=====================

Ήταν κάποτε
κάπου (εδώ, σε μας, να πω την αλήθεια)
ένας άντρας
που
(άκου να δεις τώρα)
τόσο πολύ ερωτεύτηκε τη θάλασσα
που τη δάγκωνε.
Έμπαινε μέσα της
ανάδευε τον βυθό
έψαχνε
φύκια και κοράλλια
της έπαιρνε
τα σκουπίδια που άλλοι άφηναν μέσα της για χρόνια.
Κολυμπούσε γαλήνιος
εκείνη τον τύλιγε
κι εκείνος αναμόχλευε τις σκέψεις του
τις έπλαθε μαζί με το νερό και το αλάτι της
κι έβγαινε πάντα διαφορετικός
(όχι όλες τις φορές καλύτερος).
Κι ένα βράδυ
-αν θυμάμαι καλά ήταν Αύγουστος-
Πανσέληνος χάϊδευε τα βότσαλα και τα κύματα
μπήκε σιγά σιγά ολόγυμνος μέσα της.
Δεν τον ξαναείδαμε.
Μόνο κάπου κάπου
το καταμεσήμερο ή
αργά τη νύχτα,
όταν ο Ήλιος ή η Σελήνη
κόβουν το υγρό κορμί στη μέση
βλέπουμε στον Ορίζοντα μια μικρή φιγούρα να μας χαιρετά.
Νομίζω πως
μόνο εγώ ξέρω πως είναι ευτυχισμένος.

Θ. Σίδερης, 15/06/2012