Το μαύρο παραμύθι VI
Θ.
Σίδερης, 15/03 – 08/04/2014
==================
Είχαν απομείνει
βρεγμένοι
παγωμένοι
ανάμεσα σε πτώματα και σκουπίδια
που
ξέρασε η θάλασσα.
Σκυφτοί
με βήμα αργό
γύρισαν στα σπίτια τους.
Πλένονταν
να νοιώσουν καλύτερα
σφάλισαν
πόρτες και παράθυρα
έτρωγαν
διάβαζαν
συζητούσαν
έκαναν έρωτα
κοιμούνταν
ξεχνούσαν τον κόσμο απ’ έξω.
Η βρώμα μπήκε από τις χαραμάδες.
Ό,τι σάπιζε
και μουχλιασμένο νερό
τους καλούσε έξω ξανά.
Οι πιο τολμηροί
μάζευαν
σε
χωριστούς σωρούς
σκουπίδια
και πτώματα
σε
πλατείες
ανοιχτούς
χώρους.
Άναψαν φωτιές
τα έκαιγαν.
Ανέβαινε ψηλά ο καπνός
σκοτείνιασε
ο ουρανός
θάμπωσε
ο ήλιος.
Κι όταν έπεσαν οι φλόγες
άνοιξαν
κρουνούς και βρύσες
να
πλύνουν τη στάχτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου