Το ψητό

Το ψητό

Ι

Πάνω στο τραπέζι

λουσμένα στο φως

της λάμπας

κόκκαλα

            κομμάτια κρέας

λίπος και ζουμιά

παγωμένα

ζαρωμένα.

Ένα ψητό

            μισοφαγωμένο

            μισοσάπιο

κι εκεί

που θα έπρεπε να ήταν

            το κεφάλι του

είδα το πρόσωπό μου.

ΙΙ

Μάζεψα τότε

όλα μου τα πτυχία

βεβαιώσεις προϋπηρεσίας

μα κυρίως

τα γραπτά μου

ποιήματα

διηγήματα

μισοτελειωμένα πεζά

γραπτά διάφορα

τα στοίβαξα

και τους άναψα φωτιά.

Πέταξα απάνω

το ψητό

μαζί με τις λαδόκολλες

τους σπάγγους που το τύλιγαν.

Λαμπάδιασε.

ΙΙΙ

Στάχτη όλα και

μόνο το πρόσωπό μου απέμεινε

μολυβί

σαν καμμένο

σαν μούμια.

Το άγγιξα

            κι έγινε στάχτη.

Γύρισα λοιπόν

την πλάτη μου

άνοιξα την πόρτα

κι έφυγα

μέσα στην Ανοιξιάτικη μέρα.

Θ. Σίδερης, 04/03/2015