Πολύβουο μελίσσι

Πολύβουο μελίσσι

Πολύβουο του τάφου μου μελίσσι

διαβάτες σκυθρωποί περιδιαβαίνουν.

Περίεργοι -ως μας όρισε η Φύση-

κάνουνε τάχα πως καταλαβαίνουν.

Κι όλο ρωτούν «Από τι πέθανε;»

και «Πόσοι ανασαίνουν;».

Στων ψυχομάχων το προσκέφαλο, αλήθεια

τους πεθαμένους, ποιός θα τους μετρήσει;

Πολύβουο του τάφου μου μελίσσι

με σφήκες και με μέλισσες φτιαγμένο.

Ποιά λόγια, ποιός να βρει να σου μιλήσει;

Τί να σου πω που να καταλαβαίνω;

Κράζω, καίγοντας τώρα τη συνήθεια

«Πέθανε όμως, και γι’ αυτό θα ζήσει!»

Μέσα απ’ της γραφής μου το πυθάρι

παρατηρώ, ψάχνοντας τη βολή μου.

Σαν το μικρό, σημαντικό σκαθάρι

στη Γη απάνω φτιάχνω την Τιμή μου.

Τους Ουρανούς δεν έκανα συνήθεια

μα εκεί της πέννας μου το πλοίο μ’ έχει πάρει.

Ανάσταση η χώρα μου, και Τάφος.

Και ποιό από τα δυο θα επικρατήσει;

Θ. Σίδερης, 12-17/03/2015