Δεν είμαι δάσκαλος

Όχι, δεν είμαι δάσκαλος.

Μόνο να˙ κάποιες φορές μου μιλάνε τα σύννεφα

και η βροχή μου ζητά εξηγήσεις.

Δεν είμαι δάσκαλος.

Μόνο να˙ καμμιά φορά

οι πέτρες στους δρόμους

μου μιλούν για τα παπούτσια

των περαστικών

τις κουβέντες των ερωτευμένων

τα αποτσίγαρα

τα φτυσίματα και τα απόνερα

για ίχνη από ρόδες και σκόνη

φωνές και ουρλιαχτά

για σειρήνες

για τη σιωπή.

Όχι, δεν είμαι δάσκαλος.

Μόνο κάπου κάπου

στρέφω το βλέμμα μου στον

            ήλιο τη μέρα

            καίνε τα μάτια μου

και τις νύχτες

κρατάω στις χούφτες μου απ’ το φως

σταγόνες από φεγγάρι

και κομμάτια σκοτάδι να σμιλεύω το ολόκληρο.

Δεν είμαι δάσκαλος.

Μόνο κουράστηκα να μαθαίνω.

Θ. Σίδερης, 21/10/2011