Συνειδητά απεργοσπάστης.

Την Τετάρτη, 11 Μαΐου 2011, έχει προκηρυχθεί απεργία από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ.

Προσωπικά, σκοπεύω να μην απεργήσω, για τους εξής λόγους:

1. Θεωρώ τη στάση της ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια (και ειδικά τον τελευταίο), επιεικώς γελοία και προδοτική. Δεν νοείται να προκηρύσσεται πάντα μονοήμερη απεργία σε ημέρες που δεν επηρεάζουν καθόλου. Δεν νοείται να προκηρύσσονται γελοίες στάσεις εργασίας, ενώ όλοι ξέρουν πως στον ιδιωτικό τομέα αυτό είναι σχεδόν αδύνατον.

2. Κατανοώ την αλληλεγγύη με την ΑΔΕΔΥ. Αλλά υπάρχουν συγκεκριμένα θέματα που έχουν απασχολήσει μόνο τον ιδιωτικό τομέα. Και η ενασχόληση της ΓΣΕΕ με αυτά, είναι απλά τυπική. Για ποιό λόγο, δεν το ξέρω. Ή μήπως το ξέρω;

3. Σε παρελθούσες απεργίες, πορείες, κινητοποιήσεις, απεδείχθη ότι η απεργία, παρά τη μικρή ή μεγάλη συμμετοχή, δεν ήταν παρά ένα ευχάριστο διάλειμμα για τους εργαζόμενους, και απλά κέρδος για τους εργοδότες. Πάρε το ρεπό σου φίλε, άνευ αποδοχών. Η δουλειά θα βγει μέσα στις επόμενες μέρες. Και το νομοσχέδιο θα περάσει. Μέσα στις επόμενες νύχτες.

4. Η ΓΣΕΕ ΔΕΝ περιφρουρεί τις πορείες της. Στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν συμμετέχω. Τις θεωρώ διχόνοια. Αλλα περιφρουρούνται! Αυτό τους το αναγνωρίζω! Στην απεργία του Μαΐου του 2010, στην Πάτρα, κάποιοι κουκουλοφόροι έσπασαν μια τράπεζα. Τα δακρυγόνα έπεσαν στους συμμετέχοντες στην πορεία. Η αστυνομία πρέπει να μάθει σημάδι. Ή τρόπους. Ήταν ατύχημα; Ίσως. Αλλά αργότερα έβλεπα σε ένα τετράγωνο απόσταση, τους κουκουλοφόρους από τα ΜΑΤ, και τα ΜΑΤ απλά να τους κοιτάζουν. Σε άλλες πορείες, κάνουν συλλήψεις/προσαγωγές (σωστά ή όχι δεν ξέρω). Εδώ δεν μπορούσαν. Μάλλον θα ήταν σύμπτωση. Δεν έχω λοιπόν καμμία πρόθεση να πάθω πάλι ασφυξία ή, ακόμα χειρότερα, να φάω το δακρυγόνο ή καμμιά πέτρα στο κεφάλι.

5. Δεν εμπιστεύομαι τους συναδέλφους μου. Δεν νοείται σε απεργία (της εταιρείας σίγουρα, ίσως και της ΓΣΕΕ), εγώ να κάνω απεργία, και ο άλλος να την παίρνει άδεια για να τα έχει καλά με όλους. Ναι, με τη συνείδησή μου είμαι εντάξει, αλλά ας ψάξουν για άλλο κόπανο.

6. Σε ένα εκ των προτέρων χαμένο παιχνίδι, από ψεύτικα Συνδικάτα, εγώ δεν συμμετέχω. Συγνώμη, αλλά το μεροκάματο το έχω ανάγκη.

Συνειδητά λοιπόν απεργοσπάστης.

Καλημέρα σας.