Τρεις
Ο ένας
δεν κοιτούσε ποτέ τα πρόσωπα.
Είτε
στο δρόμο,
περπατώντας
τους περαστικούς
είτε στην οδήγηση
σ’
εκείνους που έκλειναν τον δρόμο
ή άφηναν προτεραιότητα.
Στα εστιατόρια
παράγγελνε
κοιτάζοντας τον κατάλογο.
Σε κάθε συνδιαλλαγή
το βλέμμα είχε αλλού.
Ακόμη και στον έρωτα
τα μάτια τα είχε κλειστά
να μην γεύεται τα βλέμματα.
Ο άλλος
δεν χόρταινε.
Έψαχνε τα πρόσωπα.
Χαμογελώντας ή όχι
κοιτούσε γύρω του
τους άλλους
Αναζητούσε τα βλέμματα
τις εκφράσεις.
Στις συνδιαλλαγές
πάντα κοιτούσε πρόσωπο.
Στον έρωτα
το βλέμμα βύθιζε σε βλέμμα.
Κανείς από τους δύο εαυτούς δεν επιβίωσε.
Τους σκότωσα τη μέρα που έμαθα να κοιτάζω Ορίζοντα.
Θ. Σίδερης, Σεπτέμβρης 2016
