Ξυπνάς...κοιμάσαι...μπερδεμένος...τις μέρες γκρινιάζεις για την κατάσταση, για την προδοσία, για το ξεπούλημα...σου έρχεται να φτύσεις στα μούτρα βουλευτές, πολιτικούς, υποψήφιους...ακόμη κι ανθρώπους καθημερινούς...ακόμη και συναδέλφους. Κι όταν έρθει η ώρα να ξεκινήσει κάτι, όταν έρθει η ώρα να γίνει αυτό που χρόνια πρότεινες σα γνώμη, κάτι ειρηνικό και αχρωμάτιστο, δεν παίρνεις μέρος. Γιατί; Για να μη σε «φακελλώσουν»; Όχι. Ξέρεις ότι γίνεται ακόμη και με το ποιές διευθύνσεις ψάχνεις στο διαδίκτυο. Για να μη σε δουν; Οχι. Τί σε νοιάζει; Αλλά επειδή βαρυέσαι...επειδή βαρέθηκες. Σ' αρέσει να το βλέπεις να γίνεται, σ' αρέσει να ξεκινάς να ελπίζεις...αλλά ξέρεις πως ακόμα δεν μπήκαμε στο σκοτάδι...Ξέρεις ότι γράφτηκε ιστορία, αλλά δεν μπορούσες να πας μόνο και μόνο για να πεις «Ήμουν εκεί». Κι ας ξέρεις πως, αν δεν είσαι εκεί, δεν θα μεγαλώσει, δεν θα γιγαντωθεί. Είναι όμως και κάτι άλλο. Είναι και το ότι, αυτοί που είναι μέσα στα παλιά ανάκτορα (γιατί, τελικά, για ανάκτορα πρόκειται, και όχι για Κοινοβούλιο), τελικά δεν ακούν. Είναι αποφασισμένοι, ό,τι χρώμα κι αν έχουν. Κλειδωμένοι εκεί μέσα, με αίμα στα δόντια και νύχια ακονισμένα, νύχια μακριά και γαμψά σαν των βρυκολάκων στις ταινίες, υπογράφουν, τρώνε, πίνουν...σάρκες και αίματα...ζωές και όνειρα...θα υπογράψουν τα προαποφασισμένα, θα ψηφίσουν τα προαποφασισμένα, θα μοιραστούν τα προαποφασισμένα...όσοι κι αν μαζευτούν απ' έξω, όσοι κι αν φωνάξουν, ειρηνικά ή όχι.
Αλλά πάλι...χαμογελάς...επειδή οι ιδέες για τη δύναμη της ειρήνης και της σιωπής κάποιου που τον έλεγαν Γκάντι, χρόνια πριν, ξεκινάν να πιάνουν τόπο και στον τόπο σου. Επειδή η σπορά, σε χέρσο τόπο, πάντα θα βγάζει φύλλα.
Κι ίσως, μια μέρα, να βγάλει και καρπούς.
Μικρέ μου γεωργέ.
Εαυτέ μου.
Καλή σου μέρα.
Καλή σου μέρα.
Την άλλη φορά θα πας και εσύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού το συζητάς πάει να πει πως θα ήθελες να είσουν εκεί. Εγώ ζήλεψα πάντως από εδώ.
Είναι σπάνιες οι φορές που υπάρχει μάζωξη χωρίς καφρίλα. Μακάρι να γίνουν και άλλα τέτοια.
Και αν ρωτήσεις "και τι θα αλλάξει με τη μάζωξη;"
Θα απαντήσω με κάτι που είπε ένας Ισπανός. "μία συγκέντρωση, σίγουρα δεν θα αλλάξει κάτι, απλά ίσως να βοηθήσει στο να αρχίσει να αλλάζει κάτι"
Εξάλλου από τον καναπέ, μόνο τα κανάλια αλλάζουν.
Υ.Γ. δεν σου "τη λέω" που δεν πήγες, κάθε άλλο.
Καλή συνέχεια μπλογκογραψιμάτων
Γειά χαρά! Και σε ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρω ότι δεν μου τη «λες» :-). Και σε ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να σχολιάσεις.
Η επόμενη φορά είναι σήμερα, και είμαι πάλι μέσα αλλά, πού θα πάει, θα κατέβω κι εγώ με το καφεδάκι ή την μπυρίτσα στο χέρι. Καλοκαιράκι γαρ, και, όσο κι αν φαίνεται παράλογο, θα βοηθήσει στις συγκεντρώσεις. Κι έτσι και αυξήσουν οι καφετέριες τις τιμές, εκεί να δεις...
Σοβαρά τώρα, από τον καναπέ αλλάζουν μόνο τα κανάλια. Όντως. Κι ο κόσμος αλλάζει όταν ανταλλάσσονται όχι μόνο απόψεις, αλλά και βλέμματα και χαμόγελα και αστεία.
Πολύ ωραίες αυτές οι συγκεντρώσεις.
Άσε που θα 'σαι κοντά και θα έρχεσαι να με ξεκουνάς. :-)
Καλό σου βράδυ φίλε!